Panir

Się naoglądałam "Pod przełęczą" kozich panirów i riccot i przeglądając książkę Ricki Carroll uświadomiłam sobie, że ja panira jeszcze nigdy nie popełniłam. Straszne niedopatrzenie! Mając 3 litry niezbieranego mleka uznałam, że to jest dobry moment, by to zmienić.

Panir

Składniki:
3 litry niezbieranego mleka
2 łyżeczki kwasku cytrynowego
ok. 200 ml wody
sól

Przygotowanie:

W czystym garnku zagotuj mleko - mieszaj często, by mleko nie przywarło do dna garnka lub się nie przypaliło. W międzyczasie rozpuść kwasek cytrynowy w wodzie. Kiedy mleko się zagotuje, potrzymaj je jeszcze przez jakąś minutę na gazie ciągle mieszając. Następnie dodaj rozpuszczony kwasek cytrynowy i podgrzewaj mleko przez około 10 - 15 sekund. Oczywiście ciągle mieszaj. Po dodaniu kwasu w mleku zacznie tworzyć się wyraźny skrzep i oddzielona od niego serwatka. To już nasz ser! Daj odpocząć skrzepowi przez jakieś 15 minut. Po tym czasie odlej z wierzchu serwatkę, a następnie przełóż skrzep do durszlaka wyłożonego gazą, tetrą, bądź chustą serowarską. 

Kiedy cały ser znajdzie się na durszlaku, posól go z ręki,lekko wgniatając sól w skrzep. Następnie zawiń chustę i odciśnij lekko skrzep i albo podwieś, by ser odciekał pod własnym ciężarem, albo zawiń i sprasuj niewielkim ciężarem (u mnie ser leżał pod około kilogramem). Czas odcieku to około 2-3 godzin. 

Ser jest gotowy do spożycia. Chyba najprostszy mleczny twór, jaki udało mi się do tej pory poczynić. A smak? A smak nas zaskoczył i to na pewno nie jest ostatnie moje słowo w kwestii panira.